Minning um góðan dreng.

Guðjón Kristinn MattíassonFæddur: 30-4-1962. Dáinn:21-7-2001Nú ætla ég loks að skrifa nokkrar línur í minningu vinar míns Guðjóns, en daglega kölluðum við hann Gaua Matt, ég er búinn að ganga með það í maganum lengi að skrifa um hann Gaua Matt, en ég verð að viðurkenna að kjark og þroska hef ég ekki haft hingað til að framkvæma þann gjörning, nú er svo komið að hann hefði orðið fimmtugur mánudaginn þrítugasta apríl og finnst mér ég ekki geta beðið lengur með að skrifa um vin minn Gaua.Gaui var fæddur og uppalin í Eyjum, sonur Mattíasar Guðjónsonar kenndan við Hvol hér í bæ og Lilju Alexandersdóttur frá Siglufirði.Guðjón var sá drengur sem maður gat treyst og hann var svo traustvekjandi að ég hændist að honum, enda yrðum við nokkuð góðir vinir, og ég var farinn að átta mig á því snemma að hann var þessi  trausti vinur sem flestir eiga bara eitt eintak af, Gaui reyndist mér mikið vel  á okkar yngri árum er maður var vanþroska og vitlaus, en þar átti ég betri vin en ég gerði mér grein fyrir þá.Fyrst man ég eftir Gaua nokkrum  árum fyrir gos er við vorum í öðrum bekk Barnaskóla Vestmannaeyja, en við gerðumst ekki  vinir strax, en ég kynntist Gaua rétt eftir gos, og var það knattspyrnuiðkun og skóli sem kom okkur saman. Góðir vinir vorum við alla tíð, en eftir að við festum ráð okkar sérstaklega ég þá urðu samverustundirnar færri og á tímabili engar. En við hittumst á förnum vegi hér í bæ, og það brást ekki að samtalið endaði  í pælingum  um endurfundi, en það er eins með okkar verk  og öll mannanna verk, þau fara ekki eins og þau eiga að fara, og endurfundir okkar Gaua urðu ekki fleiri meðan hann lifði, en ég hef þá trú að við hittumst hjá honum sem öllu ræður, og ekki veit ég hvort pitla verður  við hönd þá eins var oft hjá okkur vinunum í lifanda lífi en sterkan grun hef ég um það. Margar sögur get ég sagt frá okkur Gaua, en eins og gengur og gerist þá eru þær  ekki allar prenthæfar Það sem mér þykir mjög miður er að við náðum ekki að taka upp þráðinn þar sem hann slitnaði, en við vorum búnir að tala um það að fara að hittast, en við hittumst á hátíðarhöldum sjómannadagsins hér í Eyjum um vorið áður en hann kvaddi þetta jarðneska líf, og töluðum í alvöru að nú gengi þetta ekki lengur, en það var nú eins með mig og Gaua , ef ekki er drifið í því vill lítið verða úr framkvæmdum, og tókum við aldrei upp þráðinn að nýju og er það miður því góður drengur var hann Gaui.Eina vertíð unnum við Gaui saman í Fiskiðjunni,eftir að við vorum hjá Einari og Gaua(Stubbunum)haustið áður, Gaui á lyftara og ég á gólfi eða upp á aðgerðaborði. Það var nú oft fjör enda árið 1981 og við 19 ára. Við vinirnir urðum samferða á sjónum eins og gengur og gerist hér í Eyjum, og finnst mér ég vera nokkuð ábyrgur í því að hann skildi gera sjómennsku að ævistarfi, þannig var að í endaðan ágúst 1982 vantaði menn á Sighvat Bjarnason VE 81, en við stunduðum ufsaveiðar í net og var fiskað í, eins og sagt er til sjós, jæja hvað um það ,en Gaui var að vinna í Fiskiðjunni og ég fór upp í Fiskiðju til hans og spyr hann að því hvort honum langi ekki að koma á sjó, við ætlum að fiska í og sigla til Þýskalands með aflann, svaka flott, en Gaui var eitthvað tregur, en ég hætti ekki fyrr en hann kom með mér niður í bát og það endaði með því að stýrimaðurinn tók niður nafn og kennitölu hans, og þar með var Gaui ráðinn, en okkar samleið byrjaði ekki þarna því ég hætti áður en þeir fóru á sjó en það er nú önnur saga, Gaji fór bara þennan eina túr þarna í ágúst ´82. Sjómennskan hjá Gaua byrjaði ekki að alvöru fyrr en 1984, er hann kemur um haustið á loðnu, sennilega í byrjun október, en ég hætti ´89 en hann var með þeim á Sighvati til ársins 1990 eða 1991, ég er ekki alveg með það á hreinu, en hvað um það, Gaui fékk að leysa af á Smáey VE 144 um vorið 1988, en það get ég staðfest því Logi heitinn Snædal skipstjóri á Smáey bauð mér pláss, en ég var búinn að lofa mér á Huginn VE 55, en ég sagði Loga að ég vissi að Gaui væri laus í augnablikinu, og ég bauð Loga að ég skildi tala við Gaua, og endaði það með því að Gaui réði sig í fast pláss hjá Loga, og þar endaði Gaui sína tilvist hér á jörð, það er að segja, um borð í Smáey VE 144, er báturinn lá við bryggju.Andlát Guðjóns var öllum mikill harmdauði, sérstaklega móður hans eiginkonu,börnum, systkinum og Davíð frænda hans. Ekki get ég neitað því að sorgin bankaði uppá hjá mér, og sérstaklega er ég hugsaði um það á sínum tíma hvernig  faðir Gaua dó 1984 um vorið, þá vorkenndi ég allri fölskyldunni mikið, en  það er oft sagt að þeir sem guðirnir elska deyja  ungir, jú ég verð að trúa því í Gaua tilfelli því ekki var hann gamall er hann kvaddi. Það eina sem ég sé eftir að hafa ekki gert er að hafa ekki ræktað vinskapinn betur við Gauja og hans fjölskyldu. Minning um góðan dreng lifir, hinn æðsti höfuðsmiður himins og jarðar varðveitir fjölskyldu Gaua um ókomna framtíð.Þinn vinur Helgi Þór Gunnarsson. 

« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 identicon

Ég kann að meta þessi skrif. Pabbi var topp maður. :)

Ólafur Stefnir Guðjónsson (IP-tala skráð) 30.4.2012 kl. 05:19

2 Smámynd: Helgi Þór Gunnarsson

Já Ólafur Stefnir, það segir þú satt, þakka þér fyrir innlitið.

Helgi Þór Gunnarsson, 30.4.2012 kl. 12:23

3 identicon

Góð minningarorð Helgi Þór, maður þarf að rækta vinskapinn og Gaui var svo sannarlega góður vinur :)

Fanney Gísladóttir (IP-tala skráð) 2.5.2012 kl. 21:44

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband